هیچ کوچه ای به نام هیچ زنی نیست و هیچ خیابانی... بن بست ها اما فقط زنها را میشناسدانگار در سرزمین من، سهم زنها از رودخانه ها تنها پل هایی است که پشت سر آدم ها خراب شده اند ... اینجا نام هیچ بیمارستانی مریم نیست ... تخت های زایشگاه ها اما پر از مریم های درد کشیده ای است که هیچ یک مسیح را آبستن نیستند ...!!! من میان زن هایی بزرگ شده ام که شوهر برایشان حکم برائت از گناه را دارد ...!!! نمی دانم چرا شعار از لیاقتم،صداقتم، نجابتم و ... می دهی!!! روی حرفم، روی دردم باشماست اگر زنی را نمی خواهید دیگر یا برایش قصد تهیه زاپاس را دارید، به او مردانه بگو داستان از چه قرار است... آستانه ی درد او بلند است... یا می ماند ... یا می رود!!! هر دو درد دارد! اینجا زمین است، حوا بودن تاوان سنگینی دارد ... بانوی شعر و غزل: سیمین بهبهانی "روحت شاد"
